SHABBAT

Een bijzondere dag, zeker in deze wijk. De wegen zijn hier afgesloten op Shabbat. Wat een verademing, geen druk verkeer hier! Dit is een echte Shabbat. We kunnen dit in geen enkel opzicht vergelijken met onze zondag. Kindertjes spelen hier midden op de weg. Vooral de mannen zien er bijzonder uit met de bekende zwarte hoeden en sommige met enorme bonthoeden, lange zwarte jassen en velen met een tallit om ( gebedssjaal ). Het is een arme wijk met veel rommel op straat. Je zou anders verwachten, omdat ze er zelf keurig en netjes uitzien, overigens zonder een glimlach. Wel was er onderweg een orthodoxe Jood, die ons welkom heette en vroeg waar we vandaan kwamen. " UIt Nederland" , zeiden we, waarop hij " goedendag" zei. Ons doel was om naar de Klaagmuur te gaan . Na 3 kwartier lopen in zonnig weer, kwamen we aan bij de Damascuspoort, een van de mooiste poorten van de oude stad! We herkenden het direct na vele jaren. Wandelend door de drukke souk, kwamen we via een controlepost aan bij de Klaagmuur. Dit blijft een ontroerende en indrukwekkende plek in Jerusalem! Johann ging naar de Klaagmuur met keppeltje op om het briefje met "Lieve God, wanneer komt er wereldvrede?", gekregen van onze jongste dochter tussen de stenen van de Klaagmuur te stoppen. Er waren, zoals gewoonlijk, vele Joden die aan het bidden waren of zittende uit de Thora lazen. In de zon hebben we daar een tijdje stil gezeten. Toen weer terug via de souk en de Damascuspoort naar Beit Byer.

Hoeden, pijpenkrullen en pruiken

Vanuit het stille en vredige monastery St. Claire zijn we in een heel andere wereld beland. Hoeden, pijpenkrullen, pruiken en heeeel veel kindertjes bepalen het straatbeeld! Beit Byer ligt in een orthodoxe wijk. Maandagochtend werden we hier hartelijk ontvangen door o.a. Sarah, hetb hoofd van de dagopvang. We kregen teveel informatie. Het duizelde ons. Ons onderkomen is ondergronds en is basic. Bastien noemt het een "hol", maar gelukkig kan er een raam open! Onze eerste taak was het afruimen van eettafels van de mensen van de dagopvang, die genoten hadden van het middageten. Sarah liet ons de omgeving zien, waar de winkels, postkantoor en banken te vinden zijn. In het winkelcentrum werden we afgezet. Het was ongeveer een half uurtje lopen tertug naar Beit Byer. Moe en vol spanning voor de eerste echte werkdag zijn we gaan slapen. De wekker ging tegen 7 uur af. Om kwart voor acht waren we in de eetzaal, waar onze eerste taak was om 2 boterhammen in een plastic zakje te doen. Zo hebben we 10 broden verdeeld. Johann werd verrast met een volle kom daisa ( havermoutpap), waar de meeste mensen dol op zijn. Het is natuurlijk ook gezond! Daarna gingen we naar buiten om de mensen van de dagopvang, meer dan 30 oudjes, die met verschillende busjes aankwamen uit heel Jerusalem te helpen uitstappen. We hielpen de mensen uitstappen, de een met en de ander zonder loophekje. Deze looprekjes zien er vernuftig uit. Voor met 2 wieltjes en achter 2 tennisballen, die fungeren als rem. Het grappige en bijzondere was dat deze mensen ons welkom heetten met shalom en soms zelfs een kus. Ze zijn blij met de vrijwilligers uit Nederland! Na het uitgebreide ontbijt werden er allerlei activiteiten gedaan, zoals breien, knutselen, kaarten ( klaverjassen), lezen en slapen. Bij alle activiteiten werden we ingezet, behalve bij het slapen. Al snel gingen de mensen aan tafel voor het middageten. Ook een belangrijke activiteit! Het eten bestond uit soep, kippenpootjes, puree en of rijst en rode bietjes in blokjes gesneden. Yoghurt en een appeltje na. Bij deze activiteit, die zeer chaotisch verliep, werden wij ook ingeschakeld. Na het middageten gingen de mensen weer naar huis en wij weer aan het opruimen. Daarna waren we vrij en zo moe, dat we zelf die dag geen activiteiten meer hebben ondernomen. Terug naar ons "hol".

Rondom het klooster

Heerlijk wakker geworden in Jerusalem! Na het ontbijt in het eetzaaltje naast de keuken, zijn wij gaan wandelen rondom het klooster. In de prachtige tuin heb je een geweldig uitzicht over Jerusalem. Daarna een wandeling gemaakt naar het oude treinstation, waar nu een binnenplaats is met diverse winkeltjes en eetgelegenheden. Ook treden daar af en toe allerlei muzikanten op. We hebben wat boodschappen gedaan, maar schrokken van de prijzen. Jammer, de wijn is ook erg duur. Daarna weer terug naar het klooster en hebben een dutje gedaan. Om 18.30 uur zijn we naar een Vesper gegaan in het klooster, vlak bij onze kamer, waar de 12 nonnen, die hier wonen prachtig hebben gezongen. Er werd in het Frans uit de bijbel gelezen en gebeden. Als je de ogen dicht deed en luisterde naar het orgeltje en de zang, waande je al een beetje in de hemel. We zijn toen in de stromende regen met een harde wind ( Hollands weer) weer naar de binnenplaats van het oude treinstation gegaan en hebben in een sfeervol restaurantje heerlijk gegeten. Vrijdagochtend, nog steeds een harde wind en veel regen. Toch hebben we de stoute schoenen aangetrokken om naar de oude stad, de Jaffapoort, te lopen, iets meer dan een km. We zijn wederom dankbaar voor het voorrecht, dat wij hier mogen wandelen, zo dicht bij de bijbelse verhalen. Jerusalem, een stad, dat 800 meter boven de zeespiegel ligt en 125 vierkante km groot is en nu ongeveer 815.000 inwoners telt. We zien een smeltkroes van mensen en culturen. "s Avonds bij vrienden shabbat avond gevierd. Het begon met het aansteken van de 2 shabbatkaarsen (moeten helemaal uitbranden, dus niet uitblazen) en vervolgens het gebed: " Geprezen bent U, Eeuwige onze God, Koning van tijd en ruimte, die ons leven heiligt met Zijn voorschriften en die ons opdraagt de Shabbatlichten te ontsteken. Laten deze kaarsen een teken van zegening zijn om Uw heilge Shabbat en de vreugde van de Shabbatr op ons doen neerdalen" Iedereen kreeg een stukje van het gevlochten brood en deed daar wat zout op en daarna ging de beker met wijn rond. Ook de twee kinderen spraken een gebed uit. Toen werd er gegeten. Het was een ongedwongen, bijzondere avond. We zijn weer thuis gebracht in de stromende regen met zelfs wat sneeuw. Lailatov!

Hoera in Israel

Gisterochtend om 5 uur begon de reis richting Schiphol. Weggebracht door Idet (onze dochter) en kleinkinderen Bo en Ties. De reis verliep voorspoedig. Om 7.15 uur stonden we in de vertrekhal van Schiphol, zoekend naar de incheckbalie van ElAl. Daaraan gekomen bleken we nog meer dan een uur te moesten wachten, voordat de check kon beginnen. We hebben toen maar een heerlijk grote kop koffie gedronken. Half 9 opende de security de check. Een vriendelijke Israelische jonge vrouw begon met vragen stellen. Dat verliep vlot, evenals het inchecken van onze koffers (geen overgewicht). Toen naar de taxfree winkeltjes. Het was een gezellige drukte. Het vliegtuig van ElAl bleek een vertraging te hebben, zodat we een half uur later vertrokken. Bastien zat als jarige bij het raam. Voor ons zat een lief Hebreeuws jongetje, waar we kiekeboe mee hebben gespeeld. Grappig was dat er een klein mannetje op weg naar het toilet ineens de hele deur van het toilet in handen had. Hij probbeerde op alle mogelijke manieren de deur er weer in te zetten. Zelfs met hulp van een stewardes en vele anderen is het niet gelukt. Uiteindelijk werd er een grote sticker opgeplakt (niet te gebruiken). Heerlijke vlucht met prachtig zonsondergang boven TelAviv. Toen het wachten op de koffers en uiteindelijk de ontmoeting met Bernadine, de vrouw van Yaacov, een Israelgids. Het was weer een blije ontmoeting. Heerlijk om weer in het mooie Jerusalem te zijn! Zij bracht ons via een net geopende nieuwe tunnel naar St Claire Monastery in Jerusalem. We werden daar hartelijk ontvangen door zuster Christiana. Ze liet ons de ruime kamer zien (er kunnen nog 2 mensen slapen in een stapelbed) Wie voelt zich geroepen??? En ook de keuken met ruimte om te koken ziet er gezellig uit. Even een broodje gegeten met een wijntje in de hand zijn we gaan slapen. Lailatov! Dit was ons eerste dag.

Bastien Johann

WELKOM

WELKOM OP ONZE WEBLOG !

Graag delen wij met jullie onze belevenissen en ervaringen tijdens onze 7-weken-verblijf in Israël. Het gaat allemaal gebeuren vanaf 25 januari a.s. Dus nog enkele dagen en het is zover. Inmiddel;s zijn we volop aan het voorbereiden. De koffers staan klaar om ingepakt te worden. Het is onze bedoeling regelmatig een verslag te schrijven.

Tot gauw

Shalom,

Johann en Bastien