Shalomjerusalem.reismee.nl

BELEVENISSEN

De Franse Madame

Wij waren druk met het afruimen van het middageten en daar stond nog een vol bord eten! "Wat doen we daarmee??" Het was inmiddels koud geworden, dus we dachten weggooien in de afvalbak. Hevig ontdaan in haar lange roze onderbroek kwam de Frans sprekende vrouw terug. Ze zei dat ze haar rok kwijt was en: "Waar is mijn eten?" Johann snelde naar de keuken, vond nog 2 koude ballen gehakt, nog wat salade en inmiddels koud geworden puree! Ze ging "heerlijk" zitten te eten en een bal verdween in haar tasje. Nog wat ongerust over haar rok, zei ze toch vriendelijk: "Merci", gaf Bastien nog een kus en zei: "Au revoir". Intussen was haar rok weer gevonden!

De "directeur" /zanger

In het vrijwilligersverslagboek hadden we gelezen dat mocht je tomaat, komkommer of iets anders eetbaars voor de diertjes van de maandag dierendag over hebben, dan kan je die hangen aan de deur, waarachter de diertjes verblijven. Bastien wist precies welke deur dat was! Dus zakje met groente aan die deur. Het bleek echter de deur van de "directeur", zoals wij hem noemen, te zijn. Hij houdt af en toe een toespraak en kan mooi zingen. Verkeerde deur, mis dus!! Volgens Johann zingt hij ineens nog mooier!

De sjoelbak

Bastien kwam op het idee, naast alle spelletjes die er al zijn, een sjoelbak te kopen! Maar ja, hoe en waar? Niemand had ooit van een sjoelbak gehoord. Voor ons een extra uitdaging om er een te gaan zoeken. We stelden de vraag aan onze vrienden en Bernardine wist zich te herinneren dat er in een blad voor Nederlanders in Israel een advertentie had gestaan. Daar heeft zij contact mee opgenomen om een sjoelbak te bestellen. Afgelopen weekeinde was het zover om de sjoelbak op te halen bij Abert de Vries in Ashdod, nabij Tel Aviv. Toen wij daar aankwamen, bleek het een echte Nederlander te zijn ( alleen de naam al ), die al sinds 1968 via alija in Israel woont. Letterbak aan de muur, antieke secretaire, oude foto's , veel boeken....... Typisch Nederlands ingericht. Deze sprak vijf kwartier in een uur. Hij bleef maar babbelen. Toen belde hij de maker van de sjoelbak, die vlak bij woonde. Een echte kunstenaar, want het is een prachtig eikenhouten sjoelbak met een ingegraveerde molen op de deksel van de schijven. Inmiddels hebben we de sjoelbak geintroduceerd en het is een groot succes!! Ze staan in de rij om een keer te mogen spelen. ( Zie foto's)

Reacties

Reacties

Piet

Leuk en interessant. Grooetjes daar samen!

Annemarie

Een leuke ervaring met die sjoelbak. Naar Ashdod, een totaal andere plaats.

Karin

Een goed idee verlicht de wereld..... Loesje

Super leuk de sjoelbak. Wat een plezier

Wim Veen

Johann neem je de sjoelbak mee naar Aduard?

Ger en Janny Oosting

Typisch Nederlands sjoelen, fijn dat het gelukt is, het straalt van jullie gezichten af op de foto wat mooi dat er zo enthousiast op wordt gereageerd.
Ik zou zo zin krijgen om met jullie mee te doen. Shalom

jaap en ina

zo te lezen hebben jullie het wel naar de zin
en ben ik bang dat jullie straks nog blijven willen.
wens jullie veel plezier en god"s zegen toe
xxx

Ines

Wat leuk opie en omie! Ik mis jullie;\

Janneke

Ja ja, reist bij mij toch de vraag was de directeur erg mager en had hij extra voedsel nodig? De Franse dame ook een leuk verhaal ik zie het voor me johann met een bordje koude gehaktballen en Bastien op zoek naar de rok. Het sjoelbak verhaal is ook erg leuk jullie maken wat mee zo. Veel plezier nog de laatste weken

herma en janwat

wat gezellig samen sjoelen , hou je johann wel in de gaten bastien dat hij wel een beetje eerlijk speeld of doen jullie zelf niet mee? maak maar veel plezier met de mensen en geniet er van!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!